fbpx

Błonnik w diecie – właściwości oraz działanie

Błonnik w diecie pełni niezwykle istotną funkcję. Reguluje pracę jelit, pozwala na długotrwałe utrzymanie zdrowia i zapobiega rozwijaniu się wielu chorób. Jest bardzo ważny również w przypadku osób, które chcą schudnąć i pozostają na diecie.

Co to jest błonnik pokarmowy?

Błonnik to włókno pokarmowe. Zgodnie z definicją są to związki będące strukturalnymi częściami roślin stanowiących element tkanki oporowej i przewodzącej. Oznacza to, że sam błonnik jest związkiem kilku ważnych substancji, które regulują układ trawienny człowieka. Mowa m.in. o celulozie czy pektynach.

Błonnik dzieli się na dwie frakcje. Wyróżniamy rozpuszczalne oraz nierozpuszczalne frakcje błonnika, z czego każda z nich pełni odmienną funkcję w organizmie. Błonnik pokarmowy powinien być podstawowym elementem zrównoważonej diety. Pomimo że sam nie jest źródłem energii, czy składników mineralnych, jest istotny z perspektywy działania układu trawiennego.

Rodzaje błonnika pokarmowego

Błonnik pokarmowy dzieli się na błonnik rozpuszczalny oraz nierozpuszczalny. W zależności od swojej postaci, pełni różne funkcje.

Błonnik rozpuszczalny

Błonnik rozpuszczalny pobudza ukrwienie jelita, dzięki czemu przewód pokarmowy odpowiednio funkcjonuje. Co istotne, zwiększa również objętość treści pokarmowej.

Błonnik nierozpuszczalny

Błonnik nierozpuszczalny zagęszcza treść pokarmową. Dzięki temu ochroni przed uporczywymi biegunkami. Obniża poziom złego cholesterolu. Spowalnia również wchłanianie glukozy.

Funkcje błonnika w diecie

Błonnik ma zdolność wiązania wody. Z tej przyczyny tak ważne jest, abyś go codziennie spożywał/spożywała. Co więcej, wpływa na prawidłowe wydzielanie soków trawiennych w twoim organizmie. Jest istotny z perspektywy osób na diecie, gdyż pozwala na utrzymanie uczucia sytości. Jeśli chodzi o choroby układu pokarmowego, odgrywa kluczową rolę zapobiegawczą. Zapobiega zaparciom i hemoroidom. Chroni również przed rakiem jelita grubego.

Dzienne spożycie błonnika – ile błonnika powinniśmy spożywać?

Światowa Organizacja Zdrowia rekomenduje dzienne spożycie błonnika na poziomie 25 g. Eksperci twierdzą, że to minimalna dawka, która pozwala uchronić organizm przed chorobami i ma istotny wpływ na regulację układu trawienia. Warto pamiętać, że błonnik zapobiega zaparciom, a układ pokarmowy dzięki niemu pracuje lepiej. Dostarczanie odpowiedniej dawki powinno być zatem obowiązkiem. Oczywiście odstępstwa mogą występować, w zależności od stanu zdrowia danej osoby. Te kwestie należy skonsultować z lekarzem po wykonaniu odpowiednich badań.

Skutki niedoboru błonnika w diecie

Błonnik odgrywa bardzo ważną rolę w przewodzie pokarmowym człowieka, szczególnie w jelicie grubym. Reguluje również stężenie cholesterolu i tym samym zapobiega chorobom układu krążenia. Błonnik odpowiada za prawidłową perystaltykę jelit. Skutkiem niedoboru są bolesne przewlekłe zaparcia czy polipy jelita grubego. W perspektywie długoterminowej skutki braku błonnika w codziennej diecie mogą być jeszcze poważniejsze.

Zbyt duże spożycie błonnika może się skończyć biegunką. Problemem może także być podrażnienie żołądka. Warto pamiętać, że dieta bogata w ten element pozwala na zachowanie zdrowia przez cały rok.

Błonnik a odchudzanie

Błonnik daje uczucie sytości oraz ułatwia wypróżnianie. Zmniejsza apetyt i daje długotrwałe uczucie sytości. Dieta bogata w błonnik pozwoli uchronić się przed wieloma chorobami. Przyjmując odpowiednią dzienną dawkę i stosując zrównoważoną dietę można mieć pewność, że waga pozostanie w miejscu, a pominięty zostanie problematyczny „efekt jojo”. Sam proces odchudzania, oprócz diety, może być uzupełniany przed efektywne treningi EMS. Dzięki nim można znacznie szybciej wypracować wymarzoną sylwetkę.

W jakich produktach jest najwięcej błonnika?

Produkty bogate w błonnik to przede wszystkim chleb żytni pełnoziarnisty. Dla osób, które nie przepadają za ciemnym chlebem, lepszym wyborem będzie pieczywo pszenne z mąki razowej. Pieczywo razowe może zastąpić zwykły chleb, który nie posiada zbyt wielu dobroczynnych wartości pokarmowych.

Żywność bogata w tę substancję to również świeże oraz suszone owoce (jabłka, suszone morele, banany czy gruszki). Występuje również w płatkach owsianych. Również kasza jęczmienna i płatki zbożowe pszenne zawierają błonnik.

Warto zatem włączyć do codziennej diety produkty spożywcze, które są bogate w błonnik. Najlepiej robić to etapami, aby sukcesywnie przyzwyczajać się do danych elementów.

Błonnik naturalny czy suplement – co wybrać?

Działanie błonnika naturalnego zmniejsza szansę na zapalenie wyrostka robaczkowego. Jednak, gdy dana osoba ma specjalną dietę, ze względu na alergie czy choroby, może wspomagać się suplementacją. Warto jednak pamiętać, że nie jest ona jedynym rozwiązaniem i dla osoby zdrowej lepszym wyborem będzie przyjmowanie tej substancji poprzez spożywane jedzenie.

Suplementację błonnikiem należy skonsultować ze specjalistą. Połykanie dużych ilości tabletek może mieć zatem skutek odwrotny do oczekiwanego.

Czy błonnik może być szkodliwy?

Przed zalecaną suplementacją każdy specjalista poleci wykonanie niezbędnych badań, aby poznać ogólny stan zdrowia pacjenta. W przypadku stosowania suplementów diety konieczne jest zasięgnięcie rady lekarza. To właśnie na podstawie wyników dobiera się odpowiednią suplementację, dopasowaną do danej osoby.

Pomimo że dobroczynny wpływ błonnika jest bezdyskusyjny, istnieją przypadki, w których przyjmowanie błonnika może mieć negatywny wpływ na zdrowie. Mowa przede wszystkim o osobach, które zmagają się z przewlekłymi stanami przewodu pokarmowego, a więc żołądka, jelit, trzustki i dróg żółciowych. Osoby walczące z wrzodami żołądka i dwunastnicy również powinny zasięgnąć specjalistycznej rady.

Błonnik to naturalna substancja, która jest niezwykle cenna, z perspektywy osób, które chcą zachować zdrowie. Zdecyduj się na zmianę diety, aby zwiększyć zawartość drogocennych substancji, które będą regulować twój układ trawienny i zmniejszać ryzyko zachorowania na wiele dolegliwości. Pamiętaj jednak, że każdą decyzję związana z suplementacją powinieneś skonsultować ze specjalistą. Szczególnie w chorobie niedokrwiennej serca polecane jest zrobienie kompletu badań i przedstawienie ich lekarzowi.